در جلسات هفتگی معالم القرآن حسینیه قرآن و عترت بنیاد قرآن، محمد حسین رضایی، نماینده رئیس‌جمهور در اقامه نماز، عضو مجمع خیرین کل کشور و رئیس سابق سازمان حج و زیارت، به ارائه موضوع نقش خیرین و مراکز خیریه در حکمرانی قرآنی پرداختند.
در ابتدا جلسه با قرائت قرآن با صدای محسن جهانی آغاز گردید و پس از آن حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی حسین زاده، دبیرکل بنیاد قرآن سخنانی را پیرامون حکمرانی قرآنی ارائه کردند.
جناب آقای سید مهدی حسین زاده خاطر نشان کردند:
این ضایعه بزرگ، شهادت سید حسن نصرالله را تسلیت عرض می‌کنم و یقین دارم همانطور که خدای متعال فرمودند، ایشان زنده هستند و امدادش را به جبهه حق می‌فرستد. بحث حکمرانی و حکومت تفاوت هایی دارد؛ حکمرانی از سه بخش: حکومت و دولت، بهش خصوصی و اقتصادی و جامعه مدنی شکل میگیرد و باید برای آنها سیاست گذاری و برنامه‌ریزی شود. در رابطه با قرآن هم رهبری فرمودند که قرآن را باید تفسیری و معنوی آموخت و خیلی راحت می‌توان بین جامعه تدریس شود؛ می‌شود حتی با پول کم و روحیه جهادی، کارهای زیادی را به انجام رسانیم. عمل خِیر برای انسان موجب پاک شدن، طولانی شدن عمر، آبادانی شهرها، دوری از کارهای ناپسند و پخش رفتار و اخلاق نیک در جامعه نیز بشود. یک روایت از پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله وسلّم) نیز داریم که می‌فرمایند بهترین مردم در حکمرانی اخلاقی کسی است که جامعه از آن سود و منفعت ببرد.
سخنران، دکتر محمد حسین رضایی گفتند:
من هم این فاجعه بزرگ، یعنی شهادت دبیرکل حزب الله لبنان، سید حسن نصرالله را تسلیت عرض می‌کنم و امیدوارم که هرچه زودتر محو شدن این رژیم نحس صهیونیستی را ببینیم (انشاءالله). بحث حکمرانی اگر نمایشی و ویترینی باشد، یعنی در اصطلاح ریاکار باشیم، قطعاً خداوند در یک زمانی که انتظارش را نداریم کارهایمان را به مردم نشان خواهد داد. خداوند متعال در آیه پنجاه و هشتم سوره بقره به قوم بنی اسرائیل می‌فرمایند که من فرعون را برداشتم و شما را نجات دادم؛ حال این موقعیتی را که برای شما فراهم نمودم را مطیع من باشید؛ و به آنها لقب قوم برگزیده داده شد ولی زمانی رسید که گفتمان فرعون زدایی را کنار گذاشتند و دغدغه‌شان عوض شد و آنجا بود که گرفتار شدند. زیرا آرمان‌ها و اهدافشان را فراموش کردند و از راه آنها خارج شدند. یکی از نکات اساسی در موضوع حکمرانی مبحث کار خِیر خالصانه است و به سبب آن می‌توان اقتصاد خیر، فرهنگ خیر، جامعه خِیری و… را راه انداخت. در صورتی که اولیا دین ما نیز، مبحث کار خِیر را در تمامی زمینه‌ها انجام می‌دادند و متاسفانه ما از آن زمینه ها فاصله گرفتیم. در کار خیر و خیریه باید دقیق باشیم و شفاف سازی کنیم تا اعتماد مردم نسبت به آن جلب شده و به آن کمک رسانند. وقتی کسی کار خیری می‌کند باید اعتقاد قلبی به آن کار داشته باشد و چیزی که می‌دهد برای رضای خدا بدهد و هیچ عذر و بهانه‌ای نیاورد، مِنَتی نگذارد و غروری آن را فرا نگیرد. حکمرانی باید در پیرو خَیِرین باشد؛ باید از آنها در پیرو کار با ارزشمندشان تقدیر شود و اگر جایی اشتباهی رخ داد، به آنها تذکر و انتقاد شود. اگر حکمرانان فساد کنند طبعاً زمینه فساد را در جامعه نیز فراهم می‌کنند. در کار خیر باید کمک و بخشش طرفین نسبت به هم دائماً انجام شود؛ اگر بناست که قرآنی حکمرانی کنیم، باید درست باشیم و به دستورات قرآن خدا و اولیا خدا عمل کنیم تا با آرامش و نظم زندگی کنیم. اگر ایمانی راسخ به صحبت‌های خدا داریم باید هرچه داریم با تمام امید در این زمینه و در این راه قدم بگذاریم و قطعاً خداوند هم کمک می‌کند. اگر در غیر این صورت باشد قطعاً بیچاره خواهیم شد…
سپس ذاکر اهل بیت (علیه السلام)، حاج آقای رضوی به نوحه خوانی پرداختند.
