به گزارش روابط عمومی بنیاد قرآن در روز دوشنه مورخ ۱۴۰۴/۶/۳ دویست بیست و دومین نشست تخصصی حکمرانی قرآنی با موضوع حکمرانی نبوی با تدریس حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی حسین زاده دبیرکل بنیاد قرآن و حجت الاسلام والمسلمین سید مصطفی میرلوحی استاد حوزه و دانشگاه برگزار شد.
پس از قرائت قرآن حجت السلام والمسلمین حسین زاده دبیرکل بنیاد قرآن اظهار داشتند:
خوشحالیم که توفیق داشتهایم تا دویست و دومین نشست تخصصی حکمرانی را در هزار و پانصدمین سال ولادت حضرت محمد برگزار کنیم.
در رابطه با موضوع بحث باید خدمت شما عرض کنم که یکی از شاخصه های حکمرانی نبوی تربیت مدیران است، لذا پیامبر با روش اخلاقی خاص خودشان تربیت می کردند، اسلام به دنبال نظام سازی بود و پیامبر اسلام این کار را منصه ظهور رساند . در واقع بنیان حکمرانی نبوی موجب گردید تا در امتداد ان تثبیت حکمرانی علوی را در تاریخ داشته باشیم.
حکمرانی پیامبر با ویژگیهایی همچون ساختارسازی با نهادها، عهد اخوت میان مهاجران انصار، تنظیم و تدوین پیمان نامه عمومی، تربیت کارگزاران و مدیران حکمرانی، تعیین جایگاه مجریان و کاتبان و… به صورت نظام مند در عرصه تعین حکمرانی اسلامی پا گذاشتند.
به همین دلیل باید توجه ویژه نسبت به جایگاه حکمرانی و اصول حکمرانی منبعث از شیوه رسول الله داشته باشیم و همان را امروزه در دستور کار خود قرار دهیم.
پس از ایشان حجت السلام والمسلمین میرلوحی افزودند:
با تشکر از بنیاد قرآن و حجت الاسلام والمسلمین حسین زاده که از ایام دیرین برای خدمت به قرآن میکوشند.
میخواهم با این مقدمه بحث را آغاز کنم که پیامبر اسلام ما خیلی مظلوم است چرا که امروز هر جنایتی در تاریخ از قبیل داعش و القاعده از نام پیامبر سو استفاده میکنند.
درباره موضوع حکمرانی نبوی باید دانست که مطیع حقیقی حضرت علی بودند که میفرمودند من بنده ی خدا هستم و حضرت محمد نماینده خدا روی زمین پس حرف ایشان حرف خداست و دیگر آن موقع برای ایشان مهم نبود منفعتشان در کجاست بی کم و کاست همان که پیامبر خدا گفته بودند رو انجام می دادند که نمونه اش را در لیله المبیت می بینیم.
خیلی از این کارهای امام علی از نظر دنیوی برای ایشان بد می شد، صاحبان قدرت دشمن ایشان می شدند اما چیزی که برای ایشان ارزش بود مطیع خدا و دستورات خدا بودن بود.
باید اینطور نگاه کرد که دستورات خدا را چه کسی به ما داده است؟ پیامبر اسلام داده است، ما که خدا را ندیدیم، بنابراین باید از فرستاده او، از رسول او کامل اطاعت کنیم، این است که کار را سخت می کند.
اصلا در طول تاریخ همیشه همین بوده است در پرستش و یگانگی خداوند که شکی نیست همه می گویند که خدا را قبول دارند اما این ها همه به حرف است به هنگام عمل توجیه میاورند یا از دستورات خدا سر باز می زنند.
همه می گویند یا علی اما به هنگام عمل دستورات امام علی جا می زنند.
بنابراین نکته عبد حقیقی در همین است که حرف و عملش یکسان است و آنجا که باید هزینه دهد می دهد بدون ذره ای درنگ.
امیدواریم که خداوند عنایتی داشته باشد تا ما هم بتوانیم بیشتر مطیع دستوراتش باشیم و در امتحانات الهی سربلند شویم.





















